ခံစားတဲ့ အလုပ္ဟာ ခံစား စိတ္ရဲ႕ အလုပ္ပဲ။ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္၊ ပစၥည္းေျခာက္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္ ေပၚလာတဲ့ အာ႐ံုေျခာက္ပါးရဲ႕ အထိ အေတြ႕အကုန္လံုးကိုခံစား တယ္။ေကာင္းတဲ့အရသာ၊ ကုသိုလ္ အရသာေတြကို ခံစားတယ္။မေကာင္းတဲ့အရသာ၊ အကုသိုလ္ အရသာေတြကို ခံစားတယ္ေကာင္းတာလည္း မဟုတ္၊မေကာင္းတာလည္း မဟုတ္တဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ခံစားလို႔ႀကိဳက္ရင္ ေက်နပ္တယ္။အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားတယ္။
ခံစားလို႔ မႀကိဳက္ရင္ ေဒါသ ျဖစ္တယ္။ ခံစားတဲ့ စိတ္ရဲ႕ အာ႐ံု ဝင္စားမႈ အျပင္းထန္ဆံုး ကေတာ့ အာ႐ံုေျခာက္ပါးရဲ ကာမဂုဏ္ ကိစၥ ေတြပါ။ေမြးကတည္းက ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ အတူတူ ပါလာတဲ့ ခံစားစိတ္ဟာ စိတ္ ခ်င္းထိေတြ႔မႈကတစ္ဆင့္ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့ စိတ္အမ်ိဳးအစား။ဘယ္လိုအာ႐ံုပဲ ေပၚေပၚ၊ ေပၚ လာတဲ့ အာ႐ံုကို ဘယ္သူပဲ ဘယ္ဝါပဲလို႔ စိတ္ႀကိဳက္ သတ္မွတ္ၿပီး ခံစားတယ္။
သဘာဝအရ ခံစားစိတ္က သူ႔အ လုပ္သူ လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ ငါ ဆိုတာ မပါဘူး။ ငါခံစားတာကြလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တဲ့သူ ဆိုရင္ စိတ္ ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္။ ဒီခံစားစိတ္ဟာ လူအျဖစ္ နဲ႔ လူ႕ေလာကထဲကိုေရာက္ လာကတည္းက မိခင္နဲ႔ ကေလးၾကားမွာ စခဲ့တာပဲ။ လူေတြ ဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာ မိမိ စိတ္ထဲမွာ ခံစားမႈျဖစ္ ေစတဲ့ စိတ္ တစ္ခု ရွိေနလို႔ပဲ။မိမိစိတ္ထဲဝင္လာသမွ် စိတ္ တိုင္းမွာ ခံစားမႈပါတယ္။ ႏူးညံ့ သိမ္ ေမြ႕တာနဲ႔ ၾကမ္းတာ ျပင္းထန္တာပဲ ကြာတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ခံစားမႈ မရွိမွသာ ၿငိမ္းေအးသက္သာမွာ။ခံစားမႈဟာ ေလာင္စာပဲ။(ေလာင္စာ ရွိရင္ေတာ့ ဒုကၡမီးက ေလာင္ေနမွာပဲ။) ဆိုေတာ့ ခံစားမႈ မရွိေအာင္၊ အထိအေတြ႕ ဆိုတဲ့ ဖႆ ေစတသိက္ကို ေစာင့္ၾကည့္ သိမွတ္ၿပီး ဖယ္ထုတ္မွ သက္သာ မွာ။
မွတ္သားတဲ့စိတ္ရဲ႕ သေဘာကို သိၾကည့္ျခင္းလူ႕ေလာကထဲကို လူအျဖစ္ နဲ႔ ေရာက္ရွိလာတည္းက ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ အတူတူ ပါလာတဲ့ စိတ္ေလးခုထဲက မွတ္သားစိတ္။ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္သမွ် ဘယ္သူဘယ္ဝါလို႔ မွတ္သား လိုက္ တဲ့စိတ္၊နားနဲ႔ၾကားသမွ် အသံေတြကို မိမိ အယူအဆနဲ႔ မိမိမွတ္သားလိုက္တဲ့ စိတ္၊
ႏွာေခါင္းက တစ္ဆင့္ရတဲ့ အနံ႔ ကိစၥကို ဘာနံ႔ညာနံ႔ စသျဖင့္ မွတ္ သားတဲ့စိတ္၊လွ်ာကတစ္ဆင့္ ရတဲ့ အရသာကို မွတ္သားလိုက္တဲ့စိတ္၊ခႏၶာကိုယ္ကို လာထိတဲ့ အထိ အေတြ႕နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္သား စရာရွိတာကို မွတ္သားလိုက္တဲ့စိတ္၊စိတ္အေတြးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္သားလိုက္တဲ့စိတ္။
အာ႐ံုေျခာက္ပါးေၾကာင့္ျဖစ္ ေပၚလာတာေတြကို မွတ္သားလိုက္ တဲ့စိတ္မွတ္သားတဲ့ စိတ္က မွတ္တဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္တယ္ ။မွတ္တဲ့ေနရာမွာ အမွတ္မွား တာနဲ႔ အမွတ္မွန္တာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေနတယ္။ သဘာဝ အမွန္ တရားေတြကို အမွန္အ တိုင္း မွတ္ တာ၊အရာရာဟာ မတည္ျမဲဘူး ဆိုတာကို အမွန္အတိုင္းမွတ္တာ
ခႏၶာကိုယ္ရွိျခင္း၊ စိတ္ ေစတသိက္ ေတြရွိေနျခင္းဟာ ဒုကၡျဖစ္ေစ တယ္လို႔ အမွန္အတိုင္း မွတ္တာ၊အမွတ္မွားတာ က ငါ ငါ ငါ ငါ ငါဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီးငါ့အဘိုး၊ ငါ့အဘြားး၊ ငါ့အေဖ၊ ငါ့အေမ၊ ငါ့ဘႀကီး၊ ငါ့ဦးေလး၊ ငါ့အေဒၚ၊ ငါ့အစ္ကို၊ ငါ့အစ္မ၊ ငါ့ညီ၊ ငါ့ညီမ၊ ငါ့ေက်ာင္း၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္း၊ ငါ့အတန္း၊ ငါ့စာအုပ္၊ ငါ့ခဲတံ၊ ငါ့စားပြဲ၊ ငါ့ဆရာမ၊ ငါ့ခ်စ္သူ၊ ငါ့မိန္းမ၊ ငါ့ေယာက္်ား၊ ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ငါ့အိမ္၊ ငါ့ကား၊ ငါ့ပိုက္ဆံ..ငါ ငါ ငါ ငါ ဆိုတာေတြပဲ။အဲဒီ ငါ ငါ ငါ ငါ ဆိုတဲ့အမွတ္မွားတာ ဘယ္တုန္းက စခဲ့တာလဲ။
Credit : popularmyanmar.com
ဤစာဖတ္သူမ်ားအားလံုးေပ်ာ္႐ြင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစလို႔ေ႐ႊခ်စ္သူမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးပါတယ္။
မွ်ေဝေပးျခင္းဟာလည္းေမတၱာတစ္မ်ိဳးပဲမို႔ မွ်ေဝေပးပါေနာ္...
