စာလံုးဆက္ရတာ ပ်င္းေနၿပီလား။ ဥာဏ္စမ္းေတြ ေျဖေနရတာ စိတ္မပါေတာ့ဘူးလား။ ဘာေၾကာင့္ သစ္ပင္မတက္ ၾကည့္သနည္း။
ကေလးဘ၀က သစ္ပင္တက္တာမ်ဳိး၊ ေျခေျပာင္နဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပးတာမ်ဳိး၊ ေျမႀကီးမွာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ တြားသြားတာမ်ဳိး ေတြသည္ ဦးေႏွာက္စြမ္းအားကို တက္လာေစေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျဖစ္သည္ဟု သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ဆိုလိုက္သည္။ ဖုန္းနံပါတ္ မွတ္သားျခင္း၊ လမ္းေၾကာင္းမွတ္သားျခင္း၊ ေစ်း၀ယ္စာရင္း မေမ႔ေအာင္ မွတ္ထားျခင္းစေသာ အလုပ္မွတ္ၪဏ္မ်ဳိးသည္ သစ္ပင္တက္ျခင္း ကဲ့သို႔ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိး ျပဳၿပီးလွ်င္ (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ပိုတက္လာေၾကာင္း ေလ႔လာေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ကေလးဘ၀ကလို သစ္ပင္တက္ ေဆာ႔ကစားဖို႔ အေျခအေနမရွိသူမ်ား အေနျဖင့္လည္း စိတ္ပ်က္ရန္ေတာ့ မရွိ။ ေဘာလံုးကစား၊ ေျပးလႊား၊ တင္းနစ္႐ိုက္ စေသာ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားရသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားသည္လည္း ဦးေႏွာက္ စြမ္းအားကို တက္ေစႏုိင္စြမ္း ရွိေၾကာင္း ေလ့လာမႈ စစ္တမ္းက ဆိုသည္။
ဖေလာ္ရီဒါ ေျမာက္ပိုင္း တကၠသိုလ္မွ သုေတသန ပညာရွင္မ်ားသည္ အသက္ (၁၈)မွ (၅၉)ၾကား အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး စုစုေပါင္း (၇၂)ဦး၏ ၪဏ္အစြမ္းကို စမ္းသပ္ခဲ့သည္။ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို ေျပာင္းျပန္ မွတ္သားခိုင္းသည္။ ထိုသူမ်ားကို ႏွစ္စုခြဲလိုက္သည္။ ပထမ တစ္စုကို တစ္ရက္ ႏွစ္နာရီႏႈန္းျဖင့္ အခက္အခဲ ျဖတ္ေက်ာ္ရသည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား လုပ္ခိုင္းသည္။ သစ္ပင္တက္ျခင္းမ်ဳိး၊ ေျခဗလာျဖင့္ ေျပးလႊားျခင္းမ်ဳိး၊ သစ္သားတန္း က်ဥ္းက်ဥ္းေပၚတြင္ တြားသြားခိုင္းျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္စုကိုကား ေယာဂ ေလ့က်င့္ခိုင္းျခင္း၊ ေဟာေျပာပြဲ နားေထာင္ခိုင္းျခင္းမ်ဳိး လုပ္ခိုင္းသည္။ ထိုု႔ေနာက္ ထိုႏွစ္စု၏ အလုပ္မွတ္ၪဏ္ကို စမ္းသပ္သည္။ ထိုအခါ အခက္အခဲ ျဖတ္ေက်ာ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳေသာ အစုသည္ ဦးေႏွာက္အစြမ္း ပိုထက္ ေနၾကေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ေလ႔လာမႈ စစ္တမ္းကို Perceptual and Motor Skills ဂ်ာနယ္တြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားသည္။
ေယာဂ ေလ့က်င့္ေသာ၊ ေဟာေျပာပြဲ နားေထာင္ေသာ အစုသည္ ပထမအစုေလာက္ အလုပ္မွတ္ၪဏ္ မတိုးတက္ေၾကာင္းလည္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သစ္ပင္တက္ျခင္းသည္ ေျခ၊ လက္မ်ား မည္သည့္ေနရာတြင္ မည္သို႔ထားသည္၊ မည္သို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခိုင္း ေစရမည္ကို အခ်ိန္ျပည့္ သတိထားေနရ ေသာေၾကာင့္ အလုပ္မွတ္ၪဏ္ကို အျပင္းအထန္ ေလ့က်င့္ေပးရာ ေရာက္သျဖင့္ ဦးေႏွာက္အစြမ္းကို ပိုထက္ေစျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
Credit : messenger
ဤစာဖတ္သူမ်ားအားလံုးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေ႐ႊခ်စ္သူမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးပါတယ္။
မွ်ေဝေပးျခင္းဟာလည္းေမတၱာတစ္မ်ိဳးပဲမို႔ မွ်ေဝေပးပါေနာ္...
