ဘုရားရွင္္တို႔သည္ အကုသိုလ္နည္းပါးေသာ (သို႔မဟုတ္) မထင္ရွားေသာ လူ.သက္တမ္း တစ္သိန္း၏ အထက္နွွင့္ကုသိုလ္နည္းပါးေသာ (သို႔မဟုတ္) မထင္ရွားလြန္းေသာ လူ႕သက္တမ္း တစ္ရာတမ္း၏ ေအာက္တြင္ မပြင့္ေတာ္မူၾကေပ။ အကုသိုလ္နွွင့္ ကုသိုလ္ ေရာေထြးေနေသာ တစ္သိန္းနွွင့္ တစ္ရာတမ္း ၾကားတြင္ ပြင့္ေတာ္မူၾကသည္။
၁။ ဤကမၻာမွ မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ကမၻာ၌ …တဏွကၤရာျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ေမဓကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ သရဏကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း ထုိေလးဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ သည္ တစ္ခုတည္းေသာ သာရမ႑ကမၻာ၌ ပြင့္ေတာ္မူကုန္၏။
၂။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ ေကာ႑ညမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား သည္ တစ္ခုေသာ သာရကမၻာ၌ တစ္ဆူတည္းသာလွ်င္ ပြင့္ေတာ္မူ၍ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို (နိဗၺာန္သို႔) ကယ္တင္ေတာ္မူ၏။
၃။ ထုိဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ေကာ႑ညျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အၾကား၌ ကမၻာ တို႔ကို ဂဏန္း (သခၤ်ာ)အားျဖင့္ မေရတြက္ႏိုင္ကုန္။
၄။ ေကာ႑ညျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ မဂၤလမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား သည္ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အၾကား၌လည္း ကမၻာတို႔ကို ဂဏန္း (သခၤ်ာ) အားျဖင့္ မေရတြက္ႏိုင္ကုန္။
၅။ မဂၤလျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ သုမနျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္း ေကာင္း၊ ေရ၀တျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ေသာဘိတျမတ္စြာ ဘုရား သည္ လည္းေကာင္း စကၡဳ (ငါးမ်ဳိး) ရွိေတာ္မူကုန္ေသာ အလင္းေရာင္ကို ျပဳေတာ္ မူတတ္ကုန္ေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္လည္း တစ္ခုေသာ သာရမ႑ကမၻာ၌ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၆။ ေသာဘိတျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိေသာ အေနာမ ဒႆီ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အၾကား၌လည္း ကမၻာတို႔ကို ဂဏန္း (သခၤ်ာ) အားျဖင့္ မေရတြက္ႏိုင္ကုန္။
၇။ အေနာမဒႆီျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ပဒုမျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ နာရဒ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္မူၾကကုန္ေသာ အမိုက္ေမွာင္၏ အဆံုးကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားတို႔သည္လည္း တစ္ခုေသာ ၀ရကမၻာ၌ ပြင့္ေတာ္မူကုန္၏။
၈။ နာရဒျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ ပဒုမုတၱရမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ခုေသာ သာရကမၻာ၌ ပြင့္ေတာ္မူလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို (နိဗၺာန္သို႔) ကယ္တင္ေတာ္မူ၏။
၉။ နာရဒျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အၾကား၌လည္း ကမၻာတို႔ ကို ဂဏန္း (သခၤ်ာ)အားျဖင့္ မေရတြက္ႏိုင္ကုန္။
၁၀။ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ ေလာကသံုးပါးကို သိေတာ္မူေသာ ေပးလွဴဖြယ္ပစၥည္း ၀တၳဳတို႔ကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ဆူတည္းသာ ပြင့္ေတာ္မူ၏။
၁၁။ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရား၏ ဤမွာဘက္ျဖစ္ေသာ ကမၻာသံုးေသာင္းထက္၌ သုေမဓျမတ္စြာဘုရား သည္ လည္းေကာင္း၊ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း ႏ်စ္ဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၁၂။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရား၏ ဤမွာဘက္ျဖစ္ေသာ ကမၻာ တစ္ေထာင့္ရွစ္ရာထက္ ၌ (နိဗၺာန္သို႔) ပို႔ေဆာင္ေတာ္ မူတတ္ကုန္ေသာ ပိယဒႆီ အတၳဒႆီ ဓမၼဒႆီ အားျဖင့္ သံုးဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရား တို႔သည္ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၁၃။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရား၏ ဤမွာဘက္၌ ကိုယ္တုိင္ သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္ မူကုန္ေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိသူ နတ္လူတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူကုန္ေသာ ေလာက၌ ၿပဳိင္ဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္ မမူကုန္ေသာ ထုိပိယဒႆီစေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ တစ္ခုေသာ ၀ရကမၻာ၌ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၁၄။ ဤကမၻာမွ ကိုးဆယ့္ေလးကမၻာထက္၌ ေလာကသံုးပါးကို သိေတာ္မူေသာ (ကိေလသာ) ေျငာင့္ကို ႏုတ္ပယ္ေတာ္မူတတ္ေသာ အျမတ္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေတာ္မူ ေသာ သိဒၶတၳျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ဆူတည္းသာ ပြင့္ေတာ္မူ၏။
၁၅။ ဤကမၻာမွ ကိုးဆယ့္ႏွစ္ကမၻာထက္၌ တူေသာသူ ရွိေတာ္ မမူကုန္ေသာ ၿပဳိင္ဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္ မမူကုန္ေသာ တိႆျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ဖုႆျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း ႏွစ္ဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၁၆။ ဤကမၻာမွ ကိုးဆယ့္တစ္ကမၻာထက္၌ ၀ိပႆီမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊ သနားျခင္း က႐ုဏာ ရွိေတာ္မူေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း သတၱ၀ါတို႔ကို သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေစေတာ္မူ၏။
၁၇။ ဤကမၻာမွ သံုးဆယ့္တစ္ကမၻာထက္၌ တူေသာပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္မမူေသာ ၿပဳိင္ဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္ မမူကုန္ေသာ သိခီျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ေ၀ႆဘူျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း ႏွစ္ဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၁၈။ ဤဘဒၵကမၻာ၌ ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ေကာဏာဂံု ျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္းေကာင္း သံုးဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၁၉။ ယခုအခါ ငါသည္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း (ေနာက္၌) ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕၊ ပညာရွိေတာ္မူကုန္ေသာ ေလာကကို အစဥ္ သနား ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္ မူတတ္ကုန္ေသာ ဤငါးဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္လည္း ဤဘဒၵကမၻာ၌ပင္ ပြင့္ ေတာ္မူၾကကုန္၏။
၂၀။ ဤတရားမင္း ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ လည္းေကာင္း၊ အကုေဋမကမ်ားစြာေသာ အျခား တစ္ပါးေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ လည္းေကာင္း ထုိဗုဒၶ၀င္ အက်င့္လမ္းကို ေဟာၾကားၿပီးလွ်င္ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ တပည့္သာ၀ကႏွင့္တကြ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူၾကေလကုန္ၿပီ။
ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ
ေဂါတမ ဘုရားရွင္ ျဖစ္္လာမည့္ သုေမဓါ ရွင္ရေသ့အား ေနာင္ ဘဒၵကမၻာ တြင္ ေဂါတမ အမည္ျဖင့္ ဘုရားျဖစ္မည္ ဟု ဗ်ာဓိတ္ေပးေသာ “ ဒီပင္ကရာ” ဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာ သာရမ႑ကမၻာ တြင္ ပြင့္ေတာ္မူၾကေသာ ဘုရားရွင္မ်ား မွ ေဂါတမ ဘုရားရွင္အထိ ဘုရားရွင္ ၂၈ - ဆူ ရိွေလသည္။ ဤဘုရားရွင္မ်ားကို ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရားမ်ား ဟုေခၚေ၀ၚ ပူေဇာ္ၾကပါသည္။
ေဂါတမ ဘုရားေလာင္း ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာ ကမာၻမွစ၍ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္မ်ား၏ အမည္ေတာ္တို႔ျဖစ္သည္။
(၁) တဏွကၤရာဘုရား - ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ စရီးပင္ (ေတာင္မ႐ိုးပင္) ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္တစ္သိန္း ေနေတာ္မူ၏။
(၂) ေမဓကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၁၅-ရက္၊ ေပါက္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၃) သရဏကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ တလ၊ သခြတ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ရွစ္ေသာင္း။
(၄) ဒီပကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ေညာင္ၾကပ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၅) ေကာ႑ညဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ ေၾကာင္လွ်ာပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၆) မဂၤလဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၇) သုမနဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၈) ေရ၀တဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-လ၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ေျခာက္ေသာင္း။
(၉) ေသာဘိတဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၀) အေနာမဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ ေထာက္ၾကံ႕ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၁၁) ပဒုမဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ေၾကာင္လ်ာပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၁၂) နာရဒဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ေၾကာင္လ်ာပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၃) ပဒုမုတၱရဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ထင္း႐ူးပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၁၄) သုေမဓာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၁၅-ရက္၊ ထိန္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၅) သုဇာတဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ကိုးလ ၊ ၀ါးပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၆) ပီယဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ ေရခတက္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၇)အတၱဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ စကားပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၁၈) ဓမၼဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ လိပ္ဆူးေရႊပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၁၉) သိဒၶတၳဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ မဟာေလွကားပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၂၀) တိႆဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ပိေတာက္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တစ္သိန္း။
(၂၁) ဖုႆဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ သွ်ိသွ်ားပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၂၂)၀ိပႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ သခြတ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ရွစ္ေသာင္း။
(၂၃) သိခီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ သရက္ျဖဴပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ခုနစ္ေသာင္း။
(၂၄) ေ၀ႆဘူဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ အင္ၾကင္းပင္ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ေျခာက္ေသာင္း။
(၂၅) ကကုသန္ဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ကုကၠိဳပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ေလးေသာင္း။
(၂၆) ေကာဏဂံုဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ ေရသဖန္းပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ သံုးေသာင္း။
(၂၇) ကႆပဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ပေညာင္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ႏွစ္ေသာင္း။
(၂၈) ေဂါတမဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ၊ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ရင္း၌ ပြင့္ေတာ္မူသည္၊ သက္ေတာ္ ရွစ္ဆယ္ ေနေတာ္မူသည္။
( ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ အကုသိုလ္ေပါမ်ား၊ ဆန္းျပားေသာ ဒိဠိအယူအဆမ်ိဳးစံုတို႔ ေပါမ်ားေသာ ကာလတြင္ ပြင့္ေတာ္မူရေသာ ဘုရားျဖစ္သည္။)
” ဘဒၵ ကမၻာ ” တြင္ ပြင့္ရန္ က်န္ေသးေသာ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္သည္ လူ႕သက္တမ္း တစ္သိန္းတြင္ ဒုကၠရစရိယာ ( ၆ ) ရက္သာက်င့္ကာ ေဗာဒိကံေကာ္ပင္ေအာက္တြင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူမည္။ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ဘုရားမ်ားတြင္ မပါ၀င္ပါ။
က်မ္းကိုး - (ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္ႏွင္႔ ဆရာေတာ္ ရွင္ဥာဏိသာရ )၊ ( ဒီဃနိကယ္ ၊ ပါထိက၀ဂ္ - စကၠ၀တၱိသုတ္ေတာ္ )
ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ဘုရားရွစ္ခိုး
တ ေမ သ ဒီ ေကာ မံ သု ေရ ၊ ေသာ အ ပ နာ ပ ၊ သု သု ပိ။
အ ဓံ သိ တိ ဖု ၀ိ သိ ေ၀ ၊ က ေကာ က ေဂါ နမာမဟံ ။
ထူးျခားခ်က္
ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူေသာ ဘုရား ကိုယ္ေတာ္ျမတ္မ်ားသည္ တနဂၤေႏြသား (၄) ဆူ ၊တနလၤာသား(၄)ဆူ …(၇)ေန႔ မွာ ၄-ဆူစီ အတိအက် ျဖစ္ေနၾကသည္။
တနဂၤေႏြ သား (၄) ဆူ - ေမဓဂၤရာ ၊ ေသာဘိတ ၊ ပိယဒႆီ ၊ သိခီ ။
တနလၤာ သား (၄) ဆူ - သရဏွဂၤရာ ၊ အ ေနာမဒႆီ ၊ အတၳဒႆီ ၊ ေ၀ႆဘူ ။
အဂၤါ သား (၄) ဆူ - ဒီပကၤရာ ၊ ပဒုမုတၱရ ၊ ဓမၼဒႆီ ၊ ကကုသန္ ။
ဗုဒၶဟူး သား (၄) ဆူ - ေကာ႑ည ၊ နာရဒ ၊ သိဒၶတၳ ၊ ေကာဏဂံု ။
ၾကာသပေတး သား(၄) ဆူ - မဂၤလ ၊ ပဒုမုတၱရ ၊ တိႆ ၊ ကႆပ ။
ေသာၾကာ သား (၄) ဆူ - သုမန ၊ သုေမဓာ ၊ ဖုႆ ၊ ေဂါတမ ။
စေန သား (၄) ဆူ - တဏွကၤရာ ၊ ေရ၀တ ၊ သုဇာတာ ၊ ၀ိပႆီဘုရား ။
(၁)မာရ္ ငါးပါး ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျပီးေသာ (ေမဓဂၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ၊ ေသာဘိတ ျမတ္စြာဘုရား ၊ ပိယဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား ၊ သိခီ ျမတ္စြာဘုရား) တို႔သည္ (တနဂၤေႏြေန႔)တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ႔ၾကကုန္၏ ။ ထို (တနဂၤေႏြေန႔ဖြား) ရွင္ေတာ္ျမတ္ ဘုရားတို႔ကို တပည္႔ ေတာ္သည္ ရုိေသစြာျဖင္႔ ဦးညြတ္ရွိခုိးပါ၏ အရွင္ဘုရား ။
(၂)ထိုသို႔ ဦးညြတ္ ရိုက်ိဳးရွိခုိးရျခင္းအေၾကာင္းေၾကာင္႔ ေရွးကစီမံ မေကာင္းကံသည္ အမွန္ကြယ္ေပ်ာက္ ေကာင္းက်ိဳးေရာက္ပါေစသတည္း ။ထိုေလးဆူကုန္ေသာ(တနဂၤေႏြေန႔ဖြား) ရွင္ေတာ္ျမတ္ ဘုရားတို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင္႔ တပည္႔.ေတာ္အား အခါခပ္သိမ္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္းစင္စစ္ ျဖစ္ပါေစ သတည္း ။
(က်န္ေန႔မ်ား ထို႔အတူ သင္႔ေတာ္သလိုေျပာင္းျပီးမွတ္ရန္)
ဘုရားရွင္တို႔၏ ဥာဏ္ေတာ္မ်ားႏွင္႔ အသံုးခ်ေတာ္မူပံု
(၁) အေၾကာင္းဟုတ္၊မဟုတ္ကို သိေသာ ဌာနာဌာန ေကာသလႅ ဥာဏ္ေတာ္ (သတၱ၀ါ တစ္စံုတစ္ေယာက္ အာသေ၀ါတရား ကုန္ႏိုင္၊မကုန္ႏိုင္(သို႔) ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏိုင္၊မျဖစ္ႏိုင္ကို ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၂)ေကာင္းက်ိဳး ၊ မေကာင္းက်ိဳး ကို သိေသာ ၀ိပါက ဥာဏ္ေတာ္ (ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္တြင္ စ်ာန္၊မဂ္ဖိုလ္ရမႈ၌ အႏၱရာယ္ (အဟိတ္ ၊ ဒြိဟိတ္ပဋိသေႏၶေနမႈ ) ရွိ၊ မရွိကိုု ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၃)သတၱ၀ါတို႔လားရာ ၊ေရာက္ရာကို သိေသာ သဗၺတၳ ဂါမိနီပဋိပဒါ ဥာဏ္ (ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္တြင္ စ်ာန္၊မဂ္ဖိုလ္ရမႈ၌ ပဥၥာနႏၱိရိယကံ ရွိ၊ မရွိ ကို ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၄) အထူးထူးေသာ ဓာတ္သေဘာမ်ားကို သိေသာ အေနကဓာတု နာနာဓာတု ဥာဏ္ေတာ္ ( အထက္ပါ ဥာဏ္(၃)မ်ိဳးနဲ႔ ၾကည္႔ျပီး အႏၱရာယ္ကင္းပါမွ ကြ်တ္ႏိုင္ ခြ်တ္ႏိုင္ေသာ စရိုက္ႏွင္႔ ကိုက္ညီမည္႔ တရားေဟာ (၀ါ) ကမၼ႒ာန္းေပးရန္ ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၅) သတၱ၀ါတို႔၏ ဆႏၵအလိုကို သိေသာ နာနာဓိမုတိၱက ဥာဏ္ (သတၱ၀ါတို႔၏ ႏွလံုးသြင္းတတ္မႈ သေဘာထားကို သိျပီး သင္႔ေလ်ာ္ေသာတရားေဟာရန္ ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၆) လူတို႔၏ ဣေျႏၵအႏုအရင္႔ကို သိေသာ ဣျႏိၵယပေရာပရိယတၱဥာဏ္ (သတၱ၀ါတို႔၏ သဒၶါတရားေကာင္း၊မေကာင္း ကို ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၇) စ်ာန္၊၀ိေမာကၡ ၊ သမာဓိ ၊သမာပတ္ စသည္တို႔၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းကို သိေသာ စ်ာန၀ိေမာကၡ သမာဓိ သမာပတၱိဥာဏ္ ေတာ္ (ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူျပီးမွ ခြ်တ္သင္႔ သည္ဆိုလွ်င္ ေသးကြာေသာ အရပ္သို႔ပင္ ၾကြေရာက္ ေတာ္မူပါသည္ ။)
(၈)ေရွးျဖစ္ေဟာင္း ၊ဘ၀ခႏၶာျဖစ္စဥ္ကို သိေသာ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိဥာဏ္ ( ေရွးဘ၀ျဖစ္စဥ္နွင္႔ အထံု ၊ပါဂမီစသည္တို႔ကို ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ၾကည္႔ရႈ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၉) သတၱ၀ါတို႔၏ ပဋိသေႏၶေနျခင္း ၊ စုေတျခင္း တို႔ကို သိေသာ စုတူပပါတ (၀ါ) ဒိဗၺစကၡဳ ဥာဏ္ေတာ္ ( သတၱ၀ါတို႔၏ လက္တေလာစိတ္ျဖစ္စဥ္ကိုလဲ ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ၾကည္႔ရႈ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
(၁၀) အာသေ၀ါတရား ကုန္ရာျဖစ္ေသာ အာသ၀ကၡယ ဥာဏ္ေတာ္ (သတၱ၀ါတို႔ အား အရဟတၱမဂ္ တရားေပါက္ေအာင္ တရားေဟာရန္အလို႔ငွာ ဤဥာဏ္ျဖင္႔ ၾကည္႔ရႈ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္ ။)
ဘုရားရွင္တို႔၏ တူေသာအခ်က္မ်ား
ဘုရားရွင္တို႔၏ တူေသာ အခ်က္မ်ား (၃၀) ရွိပါသည္ ။
(၁) အေလာင္းေတာ္သည္ ေနာက္ဆံုးေသာဘ၀၌ မိခင္၀မ္းၾကာတိုက္တြင္ ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူသည္။ (ဒီမွာထူးျခားတာက နတ္ျပည္ကေန စုေတၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အေလာင္းေတာ္ေတြဟာ ျဗဟၼာျပည္ကေန စုေတျပီး ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး..တဲ႔ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ျဗဟၼာျပည္ကေန လာရင္ ကာမဂုဏ္ကို ရြံမုန္းတဲ႔စိတ္ အထံု လူ႔ျပည္ကို ပါလာမယ္ ။ အိမ္ေထာင္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး ။ (တခ်ိဳ. အပ်ိဳၾကီး ၊ လူပ်ိဳၾကီး ေတြလဲ ျဗဟၼာျပည္က လာလို႔ အိမ္ေထာင္မျပဳတာလို႔ ေျပာတာပဲ…ဤကားစာၾကြင္း)
အေလာင္းေတာ္ေတြဟာ ဒီလို ေစာေစာစီးစီး ကတည္းက ကာမဂုဏ္ကို ရြံမုန္းေနရင္လည္း မဇၥိမပဋိပဋာ လမ္းစဥ္ကို ေတြ႔ဖို႔ခက္မယ္ လို႔ ဆိုပါသည္ ။
(၂) မယ္ေတာ္၀မ္း၌ ထက္၀ယ္ပလၻင္ဖြဲ႔ေခြ၍ အေရွ႕သို႔ မ်က္ႏွာမူျပီး ေနပါသည္ ။ (အေလာင္းေတာ္ေတြဟာ သာမန္လူ သေႏၶသားေတြလို အမိ၀မ္းမွာ ေျပာင္းျပန္မေနပါ။ အတည္႔ပဲေနပါသည္။ မယ္ေတာ္ရဲ. ၀မ္းဗိုက္ဟာလည္း ပူထြက္လာျခင္းမရွိပါ ။ မယ္ေတာ္ဟာ ကိုယ္႔သားကို ဗိုက္ကေန ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရပါသည္။ ခ်င္ျခင္းတပ္ျခင္း ၊ နာက်င္ေအာ႔အန္ျခင္း မရွိပါ ။ အေလာင္းေတာ္ေတြဟာ မယ္ေတာ္ေတြကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္ျခင္းဒုကၡ မေပးၾကပါ ။)
(၃) အေလာင္းေတာ္ကို မတ္တတ္ရပ္လ်က္ ဖြားသည္ ။ (ညစ္ေပမႈ မရွိပါ ၊ မိခင္လည္း က်န္းမာစြာ ရွိရပါသည္ ၊ ေနာက္ (၇) ရက္မွာေတာ႔ မိခင္ ကံေတာ္ကုန္ရပါသည္ ။ သက်သာကီ၀င္ ဆုိသည္မွာ ပင္ကိုယ္စြမ္းရည္ရွိသူဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္အတုိင္း ေမြးေမြးျခင္း ကိုယ္႔ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ပါသည္ ။ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေသာ နတ္၊ျဗဟၼာေတြေတာင္ မ်က္လံုးျပဴးကုန္ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။(ဤကား။ အရွင္ ဥာဏိသာရ၏ အေဟာ)
(၄) ေတာအရပ္၌သာ ဖြားေတာ္မူပါတယ္။
(၅) ဖြားျပီးျပီးျခင္း ေျမာက္အရပ္သို႔ ေျခ (၇)လွမ္းၾကြကာ…“ဤေလာက၌ ငါသာ အျမတ္ဆံုးတည္း ၊ ငါ၏ ေနာက္ဆံုး ပဋိသေႏၶ ေနရျခင္းတည္း ၊ေနာက္ထပ္ ပဋိသေႏၶ ေနစရာ မလိုေတာ႔ျပီ ”ဟု ၾကံဳး၀ါးေတာ္မူပါသည္။ (ထိုကာလတြင္ အကိုးကြယ္ခံ ဘ၀သို႔ ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ေနေသာ ျဗဟၼာေတြကို အသိေပးၾကံဳး၀ါးျခင္း ဟုဆို၏။ ေဂါတမ ဘုရားေလာင္းသည္ (၃) ဘ၀၌ ဖြားစမွာပင္ စကားေျပာ၏ ။ မေဟာသဓာ ၊ ေ၀ႆႏၱရာ ႏွင္႔ ေနာင္ဆံုးဘ၀ -(သုခမွတ္စု))
(၆) သူအို၊သူနာ၊သူေသ ၊ရဟန္း နိမိတ္ (၄)ပါးျမင္၍ သား(၁)ေယာက္ဖြားေသာ ညမွသာ ေတာထြက္ေတာ္မူၾကသည္။ (ထိုနိမိတ္ျပေသာ နတ္သားကို ဘုရားေလာင္း၏ ဆရာ ၅-ေယာက္ တြင္ ၁-ေယာက္ အပါအ၀င္ဟု သတ္မွတ္သည္။)
(၇) အရဟတၱဖိုလ္၏ တံခြန္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရယူျပီးမွ ဒုကၠရစရိယက်င္႔သည္။ (အရဟတၱဖိုလ္၏ တန္ဖိုးသည္ ရဟန္းမွ မည္သည္႔ အမ်ိဳးႏွင္႔မွ် မတန္ဟုဆိုသည္။ လူ၀တ္ေၾကာင္ မွ အရဟတၱဖိုလ္ရလ်ွင္လည္း ရဟန္း၀တ္ခ်င္၀တ္၊ မ၀တ္ခ်င္လ်ွင္ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ၾကရသည္။)
(၈) ဘုရားျဖစ္မည္႔ေန႔ ႏြားနို႔ဃနာဆြမ္း ဘုန္းေပးေတာ္မူၾကသည္။ (ထိုဆြမ္းတြင္ နတ္ၾသဇာပါတတ္ျပီး ဘုရားျဖစ္ျပီး (၇) ပတ္ ၊ (၄၉) ရက္စာ အာဟာရျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္၏ ၀မ္းထဲတြင္ အစာေျခလဲ မျမန္ ၊ ျမန္ျမန္လဲ မဆာေလာင္ပဲ သမာပတ္၀င္စားျခင္း ၊ တရားေတာ္မ်ားကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္းမ်ား အတြက္ ေကာင္းစြာ ေထာက္ပံ႔သည္။)
(၉) ျမက္အခင္းတြင္ ထိုင္ေတာ္မူလ်က္ ဘုရားျဖစ္သည္။
(၁၀) အာနပါန ကမၼဌာန္းကို စီးျဖန္းေတာ္မူၾကသည္။ (ဘုရားရွင္တို႔သည္ အာနပါန ကမၼဌာန္းျဖင္႔သာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရရွိၾကေသာေၾကာင္႔ ေဂါတမ ဘုရားရွင္သည္လည္း အာနပါန ကိုလြန္စြာ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္။ မဟာသတိပဌာနသုတ္ ( ဒီ-၂ ၊ ၃၁ )၊ မဟာသတိပဌာနသုတ္ ( မ-၁ ၊ ၇၀ )၊ တတိယပါရာဇိက ပါဠိ ( ၀ိ-၁ ၊ ၈၉ )၊ အာနာပါနႆတိ သုတ္ ( မ-၃ ၊ ၁၂၂ )၊ မဟာရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္ ( မ-၂ ၊ ၈၈ )၊ ကာယဂတာသတိသုတ္ ( မ-၃ ၊ ၁၃၀ ) တို႔၌ ေဟာေတာ္မူခဲ႔သည္။)
(၁၁) မာရ္စစ္သည္ကို ေအာင္ေတာ္မူသည္ ။
(၁၂) ေဗာဓိပလႅင္၌သာ ၀ိဇၨာ(၃)ပါးစေသာ ဆအသာဓာရဏ …အစရွိေသာ ေက်းဇူးတရားအေပါင္းကို ရေတာ္မူၾကပါသည္။
(၁၃) ေဗာဓိပင္ရဲ. ထက္၀န္းက်င္၌သာ သတၱ သတၱာယ(၇) ဌာန က်င္႔ေတာ္မူၾကသည္။
(၁၄) တရားဦးေဟာ စိမ္႔ေသာငွာ ျဗဟၼာမင္းက ေလ်ွာက္ရသည္ ။ ၇-သတၱဟ အျပီး ၅၀-ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ အဘယ္သူအား တရားေဟာရမည္နည္း ၊ အဘယ္သူသည္ ခက္ခဲနက္နဲေသာ ဤတရားမ်ားကို ေခတ္ကာလ၏ အယူ၀ါဒမ်ားမွ ခြဲထြက္၍ လ်င္ျမန္စြာ နားလည္ႏိုင္မည္နည္း ဟုဆင္ျခင္ ၾကည္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဆင္ျခင္တဲ႔ ေနရာတြင္ ဘုရားရွင္မ်ားသည္ ပကတိမ်က္စိကိုပဲ သံုးေတာ္မူၾကတယ္္လို႔ ေဟာသည္။ ပကတိမ်က္စိႏွင့္ ၾကည္႔ေတာ႔ ပထမမွာ ဒီေလာက္ ခက္ခဲေနတဲ႔ တရားေတြကို နားလည္သေဘာေပါက္ျပီး ေစာေစာစီးစီး တရားထူးရမယ့္ သူကိုမေတြ႔ဘူးလို႔ ဆိုသည္။ ကိေလသာထူေျပာလြန္းတဲ႔ ေလာကကို တရားမေဟာ၊ တစ္ကိုယ္တည္း ဖိုလ္ ခ်မ္းသာနဲ႔ ေနေတာ႔မယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္အၾကံလည္း ျဖစ္လာသည္။ ထိုအခါ ျဗဟၼာမင္းက တရားဦးေဟာရန္ေလ်ွာက္ရသည္။ ေဂါတမဘုရားရွင္ကိုေတာ႔ မဟာသဟမၸတိ ျဗဟၼာမင္းက ေတာင္းပန္သည္ လို႔ဆိုပါသည္။ ဒီဃန္ိကယ္ မွာ ၀ိပႆီ ဘုရားရွင္လည္း ဒီလို ျဖစ္ခဲ႔သည္ဟု အတိအလင္း ေရးထားသည္။)
(၁၅) ဣတိပတနမိဂဒါ၀ုန္ေတာ ၌သာ ဓမၼစၾကာတရားဦးကို ေဟာေတာ္မူၾကသည္။
(၁၆) တပို႔တြဲလျပည္႔ေန႔ ၌သာ ပါတိေမာက္ ျပေတာ္မူၾကသည္။
(၁၇) ေဇတ၀န္မည္ေသာ ေက်ာင္းေတာ္၌သာ သီတင္းသံုးၾကသည္။ (ပိဋကတ္ေတာ္တြင္ (၁၄) ၀ါေျမာက္၊ ( ၂၁ ) ၀ါမွ ( ၄၄ ) ၀ါ အထိ (၂၅) ၀ါ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသံုးပါသည္။ ဇာတိေျမ ကပိလ၀တ္မွ န္ိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းမွာ(၁၅) ၀ါေျမာက္ တစ္၀ါသာ သီတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။)
(၁၈) သာ၀တၳိျမိဳ႕၌သာ ယမိုက္ျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူပါသည္။ ( ယမိုက္+ျပာဋိဟာ = အစံုစံု + တန္ခိုး ။ ေရအစံု၊ မီးအစံု ဟုဆိုအပ္ေသာ အစံုလိုက္ အစံုလိုက္ ျဖစ္ေပၚေစေသာ တန္ခိုးေတာ္ )
(၁၉) တာ၀တိသာ၌သာ အဘိဓမၼာတရားေဟာသည္။
(၂၀) သကၤႆနဂိုရ္ျပည္၌သာ နတ္ျပည္မွ သက္ေတာ္မူပါသည္။
(၂၁) ဖလသမာပတ္ကို မျပတ္၀င္စားေတာ္မူပါသည္။
(၂၂) နံနက္အခါ ၊ ညဥ္႔အခါ တို႔၌ ကြ်တ္ထိုက္ေသာ ေ၀ေနယ်ကို ၾကည္႕ရႈေတာ္မူပါသည္။ (ေန႔ (၃) ခါ ၊ ည (၃)ခါ ..၆ ခါ ၾကည္႔ ပါသည္။)
(၂၃) အေၾကာင္းရွိမွ ၀ိနည္းတရားတို.ကို ပညတ္ေတာ္မူပါသည္။ ( ဒီ၀ိနည္းေတြကို ေစာေစာကတည္းက ၾကိဳထုတ္ထားရင္ ဘယ္သူမွ ရဟန္း၀တ္ရဲ/၀တ္ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူးဟု ဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္စဥ္ေပၚလာမွ စည္းကမ္းထုတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။)
(၂၄) အတၳဳပၸတၱိ နဲ႔ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလ်ွင္ အတိတ္မွ ဇာတ္တရားမ်ားကို ေဟာသည္။
(၂၅) ေဆြေတာ္ ၊ မ်ိဳးေတာ္တို႔၏ အစည္းအေ၀း တရားပြဲမ်ားတြင္ ဗုဒၶ၀င္ ကိုသာေဟာေတာ္မူၾကသည္။
(၂၆) ဧည္႔သည္ရဟန္းတို႔ႏွင္႔ တရားစကား ေျပာေတာ္မူၾကသည္။
(၂၇) ဒါယကာတို႔ ဖိတ္၍ ၀ါဆိုေတာ္မူေသာ္ ၊ ၀ါကြ်တ္လွ်င္ ဒါယကာတို႔ အားပန္ၾကားျပီးမွ သာ ထြက္ခြာၾကြသြားေတာ္မူၾကသည္။
(၂၈) ေန႔စဥ္ အခါခပ္သိမ္း ဗုဒၶကိစၥငါးပါး ကို ျပဳေတာ္မူသည္။
(၂၉) ပရိနိဗၺာန္ျပဳအ႔ံေသာေန႔၌ သားျပြမ္းဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးေတာ္မူသည္။ (ျမတ္စြာဘုရား ေနာက္ဆံုးဘုန္းေပးတဲ႔ဆြမ္းသည္ ၀က္သား (၀က္ပ်ိဳသား) ( မဟာအ႒ကထာ၊ PDS dictionary အရ ) နဲ႔ မႈိ ဆိုျပီး (၂)မ်ိဳး ရွိေနသည္။ ပါဠိလို “သူကရမကၱ၀” လို႔ေခၚတဲ႔ အရာ(ေဘာဇဥ္) ကို ဘုရားရွင္ ဘုန္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚမွာ ပါဠ္ိ-အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ ၁ ခုကလြဲရင္ အျခားေသာ ဘာသာျပန္ေတြမွာ မႈိ လို႔ပဲ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ၾကသည္။ အားလံုး အဘိဓာန္ (၅)ခုက ဘာသာျပန္ထားသည္။ မႈိ ၊ ေဆးေပါင္းစံုဟင္း ၊နူးညံ႔လွစြာေသာ မၾကီးမငယ္ ၀က္သား၊ ၊မွ်စ္ (ဥဒါန္းအ႒ကထာအရ)၊ ႏြားႏို႔နဲ႔ ခ်က္ထားတဲ႔ ထမင္းစားဖြယ္ စသည္ (၅)မ်ိဳး ရွိေနပါသည္။ ျမန္မာဆရာေတာ္ေတြက ထိုရာသီမွာ မႈိ မပြင္႔ေသးလို႔ ၀က္သားကိုပဲ ယူသည္။ ႏိုင္ငံတကာမွာကေတာ႔ မႈိကို ယူၾကသည္။ အခါမဟုတ္မႈိကို ဘုန္းေပးျပီးေတာ႔ အဆိပ္သင္႔တာလို႔ ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ “သူကရမကၱ၀”ဟာ ဘာသာျပန္ကြဲလြဲမႈရွိေနသည္။ ဘုရားရွင္တို႔၏ တူရာ အခ်က္ (၃၀) အရ သားျပြမ္းဆြမ္း ဘုဥ္းေပးေတာ္မူရမယ္ဆိုေတာ႔ ၀က္သား ဟု ေျပာရမွာပါ။)
(၃၀) သမာပတ္၀င္စားျပီးမွ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူသည္။
ဗုဒၥ၀င္အက်ဥ္း၊
ေဂါတမဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္
( ၁ ) လူ႔အမည္ - သိဒၶတၳ
( ၂ ) ဘုရားဘြဲ႕ - ေဂါတမ
( ၃ ) မိဘအမည္ - သုေဒၶါဒနမင္းႏွင္႔ မာယာေဒ၀ီ
( ၄ ) ၾကင္ယာေတာ္ - ယေသာဓရာ ( ဘဒၵကဥၥနာ )
( ၅ ) ရင္ေသြးေတာ္ - ရာဟုလာ
( ၆ ) ေယာက္ဖေတာ္ - ေဒ၀ဒတ္
( ၇ ) မိေထြးေတာ္ - ေဂါတမီ
( ၈ ) ေနျပည္ေတာ္ - ကပိလ၀တ္ျပည္ ( သကၠတိုင္း၊ မဇၥ်ိမေဒသ )
( ၉ ) ဖြားရာဌာန - လုဗၺိနီဥယ်ာဥ္ ( ကပိလ၀တ္ႏွင္႔ ေဒ၀ဒဟအၾကား )
( ၁၀ ) နန္းစံႏွစ္ - ၁၃ ႏွစ္ ( သက္ေတာ္ ၁၆ ႏွစ္မွ ၂၉ ႏွစ္ )
( ၁၁ ) နိမိတ္ႀကီးမ်ား - သူအို ၊ သူနာ ၊ သူေသ ၊ ရဟန္း
( ၁၂ ) ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာဘ၀ - သုေမတာရေသ႔ဘ၀
( ၁၃ ) ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာေန႔ - ကဆုန္လျပည့္ေန႔
( ၁၄ ) ဗ်ာဒိတ္ေပးေသာဘုရား - ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား
( ၁၅ ) ပါရမီျဖည့္ဖက္ - သုမိတၱာအမ်ဳိးသမီး ( ယေသာဓရာအေလာင္း )
( ၁၆ ) ပါရမီျဖည့္ကာလ - ေလးသေခၤ်ႏွင္႔ ကမၻာတစ္သိန္း
( ၁၇ ) ပါရမီျဖည့္ရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္ - သတၱ၀ါမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ရန္
( ၁၈ ) ဒုကၠရစရိယာက်င္႔ရေသာႏွစ္ - ၆ ႏွစ္ ( မဟာသကၠရာဇ္ ၉၇ ခုမွ ၁၀၃ ခုအထိ )
( ၁၉ ) ဒုကၠရစရိယာ က်င္႔သည့္ေနရာ - ဥရုေ၀႗ေတာ
( ၂၀ ) ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္သက္ေတာ္ - ၃၅ ႏွစ္အရြယ္
( ၂၁ ) ဘုရားပြင္႔ရာလူသက္တမ္း - ႏွစ္ ၁၀၀ တမ္း
( ၂၂ ) အလုပ္အေကၽြး - ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး ( ဒုကၠရစရိယာက်င္႔ခိုက္ )
( ၂၃ ) တရားဦးေဟာသည့္ေနရာ - ဗာရာဏသီ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ
( ၂၄ ) ပထမဆံုးသာ၀က - ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး
( ၂၅ ) ေနာက္ဆံုးသာ၀က - သုဘဒၵပရိဗိုဇ္
( ၂၆ ) လက္ယာရံအဂၢသာ၀က - အရွင္သာရိပုတၱရာ
( ၂၇ ) လက္၀ဲရံအဂၢသာ၀က - အရွင္ေမာဂၢလာန္
( ၂၈ ) အဆံုးအမသာသနာ - ပရိယတိၱ ၊ ပ႗ိပတၱိ ၊ ပ႗ိေ၀ဓ
( ၂၉ ) က်င္႔စဥ္သိကၡာ - သီလ ၊ သမာဓိ ၊ ပညာ
( ၃၀ ) ခ်မွတ္ေသာလမ္းစဥ္ - မဇၥ်ိမပ႗ိပဒါ ( မဂၢင္လမ္းစဥ္ )
( ၃၁ )သေႏၶယူေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၆၇ ) ခု၊ ၀ါဆိုလျပည့္ ၊ ၾကာသပေတးေန႔
( ၃၂ ) ဖြားျမင္ေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၆၈ ) ခု ၊ ကဆုန္လျပည့္ ၊ ေသာၾကာေန႔
( ၃၃ ) ေတာထြက္ေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၉၇ ) ခု ၊ ၀ါဆိုလျပည့္ ၊ တနလၤာေန႔
( ၃၄ ) ဘုရားျဖစ္ေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၁၀၃ ) ခု ၊ ကဆုန္လျပည့္ ၊ ဗုဒၶဟူးေန႔
( ၃၅ ) ဓမၼစၾကာေဟာေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၁၀၃ ) ခု ၊ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ၊ စေနေန႔
( ၃၆ ) ပရိနိဗၺာန္စံေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၁၄၈ ) ၊ ကဆုန္လဆုတ္ ( ၁၂ ) ရက္၊ အဂၤါေန႔
( ၃၇ ) ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ( ၁၄၈ ) ၊ ကဆုန္လဆုတ္ ( ၁၂ ) ရက္
Credit://pakhan.weebly.com/
ဤစာဖတ္သူမ်ားအားလံုးစိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြရရွိႏိုင္ပါေစလို႔ေ႐ႊခ်စ္သူမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးပါတယ္။
မွ်ေဝေပးျခင္းဟာလည္းေမတၱာတစ္မ်ိဳးပဲမို႔ မွ်ေဝေပးပါေနာ္...
