ဤစာဖတ္သူမ်ားအားလံုးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေ႐ႊခ်စ္သူမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးပါတယ္။
မွ်ေဝေပးျခင္းဟာလည္းေမတၱာတစ္မ်ိဳးပဲမို႔ မွ်ေဝေပးပါေနာ္...
Credit:Yadanarpon Daily
#Unicode Version
မြန်မာတွေ ဝိတ်ချတယ်ဆိုပြီး ဘာကြောင့် မပိန်သေးတာလဲ။ ပိန်အောင် လုပ်ချင်သူ၊ ကြိုးစားချင်သူတွေ အများကြီးထဲ မှာမှ တကယ် ဝိတ်ချနိုင်တဲ့ ဦးရေက ဘာကြောင့်နည်း ရတာပါလဲ။ လူတော်တော် များများ စဉ်းစားရ ကျပ်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုကို ပြန်မေး မိတယ်။ သေချာ လေ့လာကြည့် တဲ့အခါ နံပါတ်တစ် တွေ့တာက ဝိတ်ချနည်းကို ကောင်းကောင်း မသိလို့။ အသုံးမချ တတ်လို့ပါ။ ဘယ်လို ဝိတ်ချရင် ကျမလဲ။ စနစ်တကျ မလုပ်တတ် သေးလို့ဆိုတာ တွေ့တယ်။ နောက်တစ်ချက် က ဝိတ်ကျဆေးတွေ ဈေးကြီးပေး ဝယ်သောက်ရင် ပျောက်မယ် ထင်နေ ကြသူတွေ တစ်နေ့တခြား များလာလို့ ဆိုရင်လဲ မမှားဘူး။ အများစုက ဆေးအပေါ်မှာ အားကိုးမှီခို လွန်းတယ်။ တချို့ကျတော့ ထမင်းတစ်နပ် လျှော့စားရင် ဝိတ်ကျမယ် ထင်သူတွေလဲ ရှိသေးတယ်။ တကယ်တမ်း လျှော့စား ကြည့်တဲ့အခါ သိပ်ကြာကြာ မခံဘူးဆိုတာ တွေ့ရပါတယ်။ ပိုဆိုးတာက ညစာတော့ ရှောင်ပါရဲ့။ အဆာပြေ အာလူး ချောင်းကြော် တစ်ထုပ် စားမိလိုက်တယ်။ ဝင်လာတဲ့ ကယ်လိုရီကို သတိမထား မိဘူး။ ကစီဓာတ်၊ အဆီဓာတ်၊ အသားဓာတ် တွေရဲ့အခြေခံ အကြောင်းအရာ ကို နားမလည် သေးရင် ဝိတ်ချရတာ ခက်တယ်။ ဝိတ်ချသူတွေ ထဲမှာမှ စားနိုင် သောက်နိုင်၊ ချမ်းသာသူတွေ အတွက် ဝိတ်ချရတာ အခက်ခဲဆုံး ဖြစ်နေ ကြတယ်။ တကယ်က သူတို့ရဲ့ နေထိုင် စားသောက်ပုံ ကြောင့်ပါ။ လေ့လာ ကြည့်ရင် နေ့စဉ် လှုပ်ရှားမှု အလွန်နည်း တယ်။ ပိုဆိုးတာက လမ်းလျှောက်တဲ့ လေ့ကျင့်ခန်း တောင် မလုပ်မိဘူး။ အလုပ်စားပွဲ မှာပဲ အချိန်ကုန်တာ များတယ်။ စိတ်ဖိစီးမှု များသူထက် ပိုတယ်။ အစားအသောက် မှာလဲ အတူတူပဲ။ စားပွဲ၊ သောက်ပွဲတွေ က ပေးလိုက်တဲ့ အဆီတွေလဲ မနည်းလှဘူး။ ဘီယာ၊ အရက်ကိုလဲ လူတန်းစေ့ နေနိုင်အောင် သောက်တယ်။ သက်တမ်းစေ့ အောင် မနေရတာ သတိမထား မိဘူး။ ဒါတွေကို သတိထား ပြုပြင်ရမယ်။ နိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံရဲ့ အစား အသောက်၊ လူနေမှု ပုံစံတွေက အဲဒီ နိုင်ငံသားတွေရဲ့ ကျန်းမာရေး ပေါ် အဓိက သက်ရောက် စေတယ်။ မြန်မာလူမျိုး တွေမှာ သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် အစားအသောက်၊ ကိုယ်ပိုင် လူနေမှု ပုံစံရှိပါတယ်။ မြန်မာတွေ ဘာနဲ့ စားကြလဲ။ ထမင်းစားတယ် လို့ အများစု ဖြေလိမ့်မယ်။ အဲဒါက သမားရိုးကျ တွက်ချက်သူတွေ ပြောတဲ့စကား ဖြစ်တယ်။ တကယ်က မြန်မာတွေလောက် ဆီစားတာ ကမ္ဘာမှာမရှိဘူး။ ထမင်းဆို ဆီဆမ်း၊ ဟင်းဆိုလဲ ဆီပြန်၊ လက်ဖက်ဆိုလဲ ဆီရွှဲရွှဲ လေးနဲ့မှ စားကြတာ။ မြန်မာလူမျိုး အများစုရဲ့ နေထိုင် စားသောက်ပုံ ဖြစ်တယ်။ နေ့စဉ်ပုံမှန် စားသောက်နေတဲ့ အစားအသောက် တွေထဲမှာ ဆီနဲ့ကင်းတာ ဘာတစ်ခုမှ မရှိပါဘူး။ အိမ် တိုင်းမှာ ဆီပြန်ဟင်း ချက်ကြတယ်။ ကြက်သားဆီပြန်၊ ဝက်သားဆီပြန် ချက်လေးလဲ ပါမှ ထမင်းမြိန်တယ်။ ဒါကြောင့် မြန်မာတွေ ဝလာတယ်။ ပိုဆိုးတာ ရှိသေးတယ်။ ပြန်ကြော်ဆီ တွေကို သိမ်းထားပြီး နောက် ရက်တွေမှာ ပြန်သုံးနေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကြော်ပါများတော့ ပြည့်ဝဆီ တွေဖြစ် လာတယ်။ ပြည့်ဝဆီနဲ့ ကြော်ထားတဲ့ ဆီကြော်စာ တွေက လူတွေကို ပိုဝလာ စေတယ်။ ဆိုင်ကဝယ်တဲ့ အကြော်တွေက အရင်ရက်က သုံးထားတဲ့ဆီ အကျန်တွေ မဟုတ်ပါလား။ ကျန်းမာရေး ဘက်က ကြည့်တော့ အဆိုးဘက်က ချည်းပဲ။ နောက်ဆက်တွဲ အဆီဖုံးတာ၊ သွေးကြောပိတ် တာတွေ ဖြစ်လာတယ်။ မြန်မာမိဘ တွေက သင်ပေးထားတဲ့ အလေ့အကျင့် တစ်ခု ရှိသေးတယ်။ အစာစားရင် ကုန်အောင်စား၊ မကျန်စေနဲ့ ဆိုတာ မျိုး။ ဒီလို သင်ကြားမှု တွေက ကိုယ့်ကလေး တွေကို လိုတာထက် ပိုစားတတ်အောင်၊ ရောဂါထူပြော လာအောင် သင်ပေး နေတယ်ဆိုတာ သတိမပြုမိ ကြဘူး။ တကယ် သင်ပေးရမှာက အစာကို သင့်တင့် မျှတရုံ စားတတ်ဖို့၊ ဗိုက်ပြည့်ရုံ စားတတ်ဖို့ ဖြစ်တယ်။ ဒီ အကြောင်းအရာ တွေက မြန်မာလူမျိုး တွေ သတိမထား မိဘဲ ဝနေရတဲ့ အကြောင်းရင်း ခံတွေဖြစ်ပါတယ်။ ဝိတ်တက်တဲ့ သီအိုရီက ရိုးရှင်းပါတယ်။ ဝင်လာတဲ့ Calorie (အစားအသောက်) က သုံးစွဲတဲ့ Calorie (လှုပ်ရှားမှု) ထက် များနေလို့ ဖြစ်ပါတယ်။ အသားတင် Calorie ၃၅ဝဝ လောက် ပိုလျှံတိုင်း ဝိတ် တစ်ပေါင်စီ တက်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီတော့ လုပ်စရာက နှစ်မျိုး ပဲရှိတယ်။ အစားလျှော့ စားမလား။ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်မလား။ မေးစရာ ရှိတာက ဘယ်လောက်ထိ အစားလျှော့ စားရမှာလဲ။ သာမန်လူ တစ်ယောက်က ဘယ်လောက်ထိ အစားရှောင် နိုင်မလဲ တွက်ချက် ဖို့တော့ လိုပါတယ်။ ကယ်လိုရီ ၂၅ဝဝ နေ့စဉ် လိုအပ်သူ တစ်ယောက်ဟာ နေ့စဉ် ကယ်လိုရီ ၅ဝဝ လျှော့စားလို့ ရတယ်။ အဲဒီမှာ ထည့်တွက် ရမယ့် အချက်က ဗိုက်ဆာတဲ့ ဖြစ်စဉ်အတွက် အရေးပါတဲ့ Leptin ဆိုတဲ့ ဓာတ် ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီဓာတ်က ဗိုက်ပြည့်နေပြီ ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကို ဖြစ်ပေါ် စေတယ်။ ၂ဝ၁၃ ခုနှစ်တုန်းက ဗိုက်ဆာတဲ့ ဖြစ်စဉ်နဲ့ Leptin လက်ခံဆဲလ် ( Leptin Receptor ) တွေရဲ့ ပြောင်းလဲမှုကို လေ့လာကြည့် တဲ့အခါ အဆီ အစားများသူ တွေရဲ့ အစာအိမ်မှာ ရှိတဲ့ Leptin လက်ခံဆဲလ် တွေက သိပ် အလုပ်မလုပ် တော့တာ တွေ့ရတယ်။ အဲဒီ ဖြစ်စဉ်ကြောင့် အဆီ အစားများ သူတွေဟာ ဗိုက်ပြည့် နေပြီဆိုတဲ့ ခံစားမှုမျိုး မရှိတာပါ။ အဲဒီမှာ စားပြီးရင်း စားချင်၊ ဝိတ်တက်ပြီးရင်း တက်လာတာ ဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် အဆီစားများ သူတွေဟာ ဝိတ်ချရ ခက်ခဲသူတွေ ဖြစ်လာ ပါတယ်။ ပိုဆိုးတာက ဝိတ်ကျ ရင်တောင် ဒီပြောင်းလဲမှု က ကြာရှည်ခံ နေတာ ဖြစ်တယ်။ နောက်တွေ့တာ တစ်ခုက လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ပါဆိုလို့ လုပ်ပါတယ်။ အလွယ်ဆုံးနဲ့ အသက်သာဆုံး နည်းဖြစ်တဲ့ လမ်းလျှောက် ကြတယ်။ ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ နေ့စဉ်ရက်ဆက် လျှောက်သလား ဆိုတော့လဲ မလျှောက်ပါဘူး။ တစ်ပတ် (သို့မဟုတ်) တစ်လလောက် နေတော့ နားလိုက်တယ်။ ပိုဆိုးတာက လမ်းလျှောက်ပြီး အပြန် မနက်စာတောင် ဝင်စားသေးတယ်။ စားတော့လဲ အဆီများတဲ့ ဆီကြော်စာ၊ မုန့်တီစတာ တွေမှ ရွေးစား ကြတယ်။ ဒီလို အစားအသောက် တွေကနေ ကယ်လိုရီ (၃ဝဝ-၅ဝဝ) ကြား ဝင်သွားတာ သတိမပြုမိ ကြဘူး။ အဲဒါက ဘာကိုပြလဲ ဆိုတော့ ကယ်လိုရီရဲ့ သဘောတရား တွေကို မသိသေးဘူး။ စနစ်တကျ ဝိတ်မချ တတ်သေးဘူး ဆိုတာ ရှင်းပါတယ်။ ဝိတ်ကျဖို့ ဘယ် လေ့ကျင့်ခန်းတွေ ကောင်းလဲ။ ကယ်လိုရီ ၁ဝဝ ကုန်ဖို့ ဘယ် လေ့ကျင့်ခန်းကို ဘယ်လောက် လုပ်ရင်ရမလဲ သိထား သင့်တယ်။ ဥပမာ - နာရီဝက် လမ်းလျှောက်တိုင်း ကယ်လိုရီ ၁ဝဝ ကုန်တယ်။ ၁၅ မိနစ် လောက်ပြေးရင် ကယ်လိုရီ ၁ဝဝ ကုန်တယ်။ ဒါတွေ သိရမယ်။ ဝိတ်ကျဖို့ ကယ်လိုရီ များများဖြုန်းတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းသာ အကောင်းဆုံးပါ။ ပင်ပင်ပန်းပန်း လုပ်ရတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်း မျိုးက မြန်မြန်ကျတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်း လို့ ယေဘုယျ မှတ်ပါ။ ဗိုက်အဆီပြင် များသူတွေ အတွက် အိပ်ထမတင် လေ့ကျင့်ခန်းမျိုး လိုပါတယ်။ ဒါဆို လေ့ကျင့်ခန်း မလုပ်ချင်သူတွေ အတွက် နည်းမရှိ ဘူးလား။ အဆီစုပ်တာ၊ အဆီခြေတာ မျိုးတွေ တချို့လုပ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ သေချာတယ်။ သိပ်ကြာကြာ မခံပါဘူး။ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ ဝိတ်မြန်မြန် ကျသူဟာ ဝိတ်မြန်မြန် တက်ဖို့ အခွင့်အလမ်း ပိုများလို့ ဖြစ်တယ်။ နောက်ပြီး နေထိုင် စားသောက်ပုံ ကို မပြုပြင် သရွေ့ ရေရှည် ဝိတ်ကျဖို့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ပိုဆိုးတာက ဘေးထွက် ဆိုးကျိုးတွေ ရှိနေတာပါ။ ဝိတ်ချရတာ အပြောလွယ် သလောက် တကယ်လုပ်တဲ့ အခါ ခက်ခဲပါတယ်။ ဝိတ်ကျချင် ပါတယ်လို့ စိတ်ထဲက အော်နေရုံနဲ့တော့ မရဘူး။ လက်တွေ့ လုပ်ဆောင်မှုက အရေးကြီးတယ်။ နည်းနည်းလောက် ဝိတ်ကျသွားပြီ ဆိုတိုင်း မပြီးသေးဘူး။ ဆက်လုပ် ရမှာတွေ ရှိသေးတယ်။ ထူးထူးခြားခြား သိသိသာသာ ပိန်ဖို့ အနည်းဆုံး အချိန်သုံးလ လောက် လိုအပ်တယ်။ ပိန်ပြီဆိုတိုင်း ဝမ်းမသာ ပါနဲ့အုံး။ ပိန်ပြီး တစ်နှစ်လောက် ထိ ဝိတ်ထိန်းနိုင်မှ တကယ်စိတ်ချ ရတယ်။ တကယ်တော့ ဝိတ်ချတယ်။ ဝိတ်ထိန်းတယ် ဆိုတာ အဆက်မပြတ် လုပ်ဆောင် ရမယ့် လုပ်ဆောင်မှုမျိုး ဖြစ်တယ်။ မြန်မာတွေ ပိန်ဖို့၊ ဝိတ်ကျဖို့ ဆိုရင် အထက်မှာ ဖော်ပြ ထားတဲ့ အချက်တွေကို သတိထား ပြုပြင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
ဤစာဖတ်သူများအားလုံးကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေလို့ရွှေချစ်သူမှဆုတောင်းမေတ္တာပို့သပေးပါတယ်။
မျှဝေပေးခြင်းဟာလည်းမေတ္တာတစ်မျိုးပဲမို့ မျှဝေပေးပါနော်...
Credit:Yadanarpon Daily
